สำหรับการสัมมนารัฐมนตรี WTO ครั้งที่ 13 กุมภาพันธ์2524 ที่อาบูดาบี ก็เลยได้ชูข้อความสำคัญความไม่มั่นคงด้านของกินขึ้นเป็นวาระปรึกษาหารือ
พื้นฐานสมาชิกได้แสดงถึงวิถีทางสร้างความยั่งยืนมั่นคงด้านของกินโดยนำเรื่องการสนทนาภาคเกษตร การผลักดันภายในประเทศต่างๆการผลิตระบบสต็อกของกินรวม ทั้งผองนี้ได้ระบุการบรรลุผลความบากบั่นดังที่ได้กล่าวผ่านมาแล้วไว้ 4 มิติอาทิเช่น ความยั่งยืนและมั่นคงด้านของกิน, ความรู้ความเข้าใจกรณีรีบด่วน, การเข้าถึงได้ ,คุณค่าแล้วก็ความมั่นคงและยั่งยืน “ผลเล่าเรียนหลายฉบับได้ระบุข้อตกลง การลดการอุดหนุนด้านในซึ่งเป็นการทำลายระบบกิจการค้าในช่วงเวลาที่หลักการการช่วยเหลือเกื้อกูลเกษตรที่ยืนนานเป็น การผลักดันและส่งเสริมการประลองอย่างเป็นธรรม ช่วยเหลือการพัฒนาเพื่อความทนทาน และก็ระบบของกินป้อมอาจจะ ช่วงเวลาเดียวกัน ก็จำเป็นต้องเปิดโอกาสแก่เกษตรกรในประเทศกำลังปรับปรุงเพื่อเพิ่มผลิตผล ขยายเพดานรายได้ รวมทั้งการกำหนดกฏเกณฑ์ด้านการส่งออกซึ่งได้เคยใช้มาแล้วกับผลิตภัณฑ์ฝ้าย มากยิ่งกว่านั้นจะเป็นการปรับปรุงการดำรงชีวิตในต่างจังหวัด รวมทั้งให้ความยั่งยืนและมั่นคงด้านของกินอีกทั้งข้างใน รวมทั้งระหว่างชาติด้วย” แต่ ตามข้อมูลของที่ทำการเลขาธิการ WTO ได้บอกว่า ระเบียบปฏิบัติด้านการส่งออกถึง 100 มาตรการมีการประยุกต์ใช้เพื่อจำกัดผลิตภัณฑ์จากการเกษตรที่จำเป็นจะต้อง จากสมาชิกWTO 29 ประเทศรวมทั้ง อีก 6 ประเทศคนเฝ้าดู โดยมีถึง 92 ข้อตกลงที่ระบุใช้กับผลิตภัณฑ์ของกิน รวมทั้งอาหารสัตว์ รวมทั้งอีก 8 ข้อตกลงที่ระบุขึ้นไว้ให้เพื่อการส่งออกปุ๋ยเคมี ฉันทาความรื่นเริง ชาติชั้นวรรณะเฉจร เลขาธิการสำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร (สด่านศุลกากร) ผู้ประกาศกระทรวงเกษตรและสหกรณ์พูดว่า หากแม้ไทยจะเป็นผู้สร้างของกินสำคัญในฐานะ ‘ห้องครัวโลก’ ซึ่งมีความเพียงพอของของกินสำหรับการบริโภคภายในประเทศ แต่ว่ามิได้นิ่งดูดายในวิกฤติการณ์ความยั่งยืนด้านของกิน ก็เลยได้ตั้งคณะกรรมการของกินแห่งชาติ ซึ่งมีบทบาทเกี่ยวกับด้านหลักการของกินของประเทศ โดยดำเนินการผ่านคณะกรรมการขับด้านต่างๆทุกมิติ แล้วก็ใช้วิกฤติการณ์แปลงเป็นจังหวะสำคัญของไทยสำหรับในการเคลื่อนการส่งออกผลิตภัณฑ์จากการเกษตร รวมทั้งของกินไปยังประเทศอื่นๆได้มากขึ้น รวมทั้งส่งเสริมให้ภาวะเศรษฐกิจการกสิกรรมในไตรมาสแรกของปี 2566 ขยายตัว 5.5% “ไทยยังคงรักษาการขยายการส่งออกผลิตภัณฑ์เกษตรได้อย่างดีเยี่ยม รวมทั้งได้ประโยชน์จากราคาผลิตภัณฑ์สิ่งของเครื่องใช้เกษตรของกิน และก็ของกินดัดแปลงสูงมากขึ้น เนื่องจากสามารถผลิตเพื่อบริโภครวมทั้งส่งออกเจริญ เพราะเหตุว่าภาวะพื้นที่เอื้อต่อกระบวนการทำทำการเกษตร ก็เลยมีความยั่งยืนมั่นคงในด้านของกินระดับหนึ่ง” ถ้าเกิดพินิจภาพรวมการสร้างผลิตภัณฑ์เกษตร และก็ความอยากใช้ในประเทศ รวมทั้งการส่งออกผลิตภัณฑ์เกษตรหลักที่ให้ท่านค่าทางโภชนาการ จะมองเห็นได้จากกรุ๊ปผลิตภัณฑ์หลักๆเช่น แหล่งคาร์โบไฮเดรตผลิตภัณฑ์ข้าวโดยตอน 3 ปีให้หลัง ไทยมีปริมาณการผลิตข้าวสาร เฉลี่ยแล้วปีละ 20.67 ล้านตัน มีความต้องการใช้เฉลี่ย 12.27 ล้านตัน รวมทั้งจำนวนการส่งออกเฉลี่ย 6.48 ล้านตัน
แนะนำข่าวอาหาร อ่านเพิ่มเติมคลิ๊กเลย : พฤติกรรมการกินของผู้บริโภค และความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม
